داری عاقلتر میشی پسرم

عزيز خوشگل مامان،

خوب ديگه يک چند وقتيه که خيلی عاقلتر شدی. رشد عقلي و ادراکيت سرعت گرفته ولی هنوز هم پیاده که بيرون میريم خوب راه نميای. یعنی راه میای ولی راه خودت، به چپ، به راست، عقبگرد، بالا پایین رفتن از پله های پارکينگها، دست زدن به صندوقهای پست و ... مثل اغلب بچه هایی که تو خیابون می بینم دست مامانشون رو گرفتن و خیلی قشنگ راه میرن نیستی. عاشق گردش با سه چرخه‌ای. عصرها معمولا من يا بابا يا هر دو با هم می بریمت گردش.

راستی روند استقلال طلبیت هم مشهودتر شده. ديروز يک لنگه کفشتو خودت پا کردی و چسبشم بستی البته لنگه چپو به پای راست پوشوندی. بابا هم یک روزه که رفته البته اين دفعه شکر خدا سه روزه میاد پیشمون. یک سری شعر هم می خونی:

پشن تون،  آیه (پرشن تون آره)

دین دین دن دنگ (از ترانه دینگ دینگ دنگ دنگ ساعته می زنه زنگ)

هفته پیش برای دومین بار بردمت کلبه کودک مهستان تا با این محیطها بیشتر آشنا بشی. دفعه دوم خیلی بهتر بودی و مثل بار اول ترس و غریبگی از بازیها نداشتی.