اولین آرایشگاه

پسر پسر قند عسل، ای گل پسر ، ای شاه پسر

کیارش نازنازی مامان چهارشنبه گذشته دلو زدم به دریا و تنها خودم و خودت بردمت آرایشگاه. از قبل کمی تو راه آمادت میکردم و مرتب میگفتی من نمیام آرایشگاه. جلو در آرایشگاه هم فرار کردی و گفتی من نمیام اون تو. من هم بغلت کردم و بردمت تو. وقتی نشستی کاملا حس میکردم که ناراحتی و کمی ترسیدی و حالت دل دل زدن داری. وسایل اصلاحتو از تو کیف درآوردم و آرایشگر آمادت کرد. اول که دستگاه اصلاحو دست آقا دیدی گفتی مامان با اون نزنه ولی وقتی شروع شد دیگه هیچی نمیگفتی به جز اینکه گاهی با صدای آروم صدا میزدی "مامان، مامان". من هم تمام مدت کنارت بودم و سرتو نوازش میکردم تا اینکه بالاخره تموم شد. مثل یه تیکه ماه شدی. آقای سلمونی هم تعجب کرده بود و گفت این بچه از بعضی بزرگترها هم بهتر نشست.

پنجشنبه هم با هم رفتیم مهمونی خونه دوست من. مهمونی قرار بود به افتخار نوشین دوستم باشه که از انگلیس اومده بود ولی در کنارش تبدیل شد به تولد شقایق اونم از نوع سورپرایز. تو هم از همون دقیقه اول رفتی تو اتاق پیش بچه ها. بچه هم سن تو اونجا نبود. مانی و کیان 9 ساله بودن. نگار 7 و یاسینا 5 ساله. تو حسابی با یاسینا گرم گرفتی و کلا با هم بودین. یه بار اومدم تو اتاق بهت سر بزنم که دیدم صدات از آشپزخونه میاد. اومدم دنبالت دیدم قشنگ مثل مردای بزرگ داری صحبت میکنی و با دستات هم فیگور میگرفتی. شوهر دوستم گفت خانم شما راحت باش. ما با کیارش جان هستیم با هم. بعد هم گفت این پسر شما آخرشه. خیلی ماهه و رسما طرفدارت شده بود. آخر سر هم دلت نمیخواست برگردی خونه و با یاسینا اینا با هم از خونه دراومدیم تا مطمئن بشی که اونم داره میره خونه. دوستام هم که عاشقت شده بودن و اونقدر ازت تعریف کردن که دیدم باعث افتخار من شدی. تو راه برگشت بارون میومد و تو هم تو ماشین خوابت برد. وقتی نگات میکردم با خودم فکر کردم که خوشبختی یعنی همین. یعنی اینکه پسر ماهی مثل تو داشته باشم و تو یک هوای دلپذیر بعد از اینکه دوستای مدرسمو دیدم اون هم همگی سالم و خوشبخت تو رو تو خواب تماشا کنم و لذت ببرم. در کنار بعضی سختیهایی که بچه داری داره باید بگم که تو بهترین لحظاتمو میسازی و خوشبختیهامو بهم یادآوری میکنی.