هستی مامان و بابا

 پسر خوشگل من، روح زندگی مامان، شیرینی عمر مامان هر روز حرکات و کلمات جدید، که خب طبیعیه ولی برای مامان و بابا و اطرافیانی که دوستت دارن مزه دیگه‌ای داره و شور و هیجان خاصی هم داره. خیلی وقت نمی‌کنم خاطراتو بنویسم برای همین خیلی چیزها تو ذهنم نمونده ولی مواردی که الان یادم هست ایناست. یکی دو هفته هست که سعی می‌کنی شلوار و جورابتو خودت بپوشی، در همون حین هم میگی د΄د΄ یعنی بریم بیرون.(البته باید بگم از قبل از  یک سالگی جوراباتو خودت می‌تونستی دربياری و کلاه بافتنی‌ات رو سرت می‌کردی). در بالکن و کمدت رو خودت می‌تونی باز کنی. خیلی هم شیطون شدی. کم مونده مامان زهره دیپورتت کنه از بس که خسته‌ا...

عزیز دردونه مامان، یکی یکدونه مامان، مامانی چی بگم از شیرین زبونیت. وقتی بهم میگی بالا یعنی بغلم کن دیگه نمیتونم منتظرت بذارم. وقتی هم بغلت می کنم بوت می کنم و به بدنم فشارت می دم بزرگترین لذت دنیاست برام. چند روز بود که یک کم آبریزش بینی داشتی مثل خودم فقط همین. من هم بهت بستنی نمی دادم. با اینکه همش می گفتی بغل و منو می بردی نزدیک فریزر و دستگیره اونو می گرفتی و می گفتی مدنی یعنی بستنی. ولی امروز طاقت نیاوردم. عصر تو آشپزخونه بودم و تو هم تو اتاقت. از جلو دیدم کنار رفتی و آروم و بی صدا بودی. دو بار صدات کردم ولی جواب ندادی. اومدم دیدم کتابتو ورق می زنی. وقتی منو دیدی عکس بستنی رو نشونم دادی و گفتی مدنی. قربون عشقت به بستنی و آب و گردش ...

وای خوشگل پسرم. دیروز که رسیدم خونه دیدم مامان زهره موهاتو کوتاه کرده. قبلا گفته بود که برای عید این کارو می کنه. دستش درد نکنه. واقعا کار پر زحمتیه. اونم با تو پسر بلا که مدام در تکاپو و حرکتی. منم فوری وقتی اومدیم خونه بردمت حمام . خیلی زیبا شدی مامانی. اینم از موهای کوتاهت.   این عکسها هم  مال امروز صبحه. هوا خیلی عالی بود. با هم رفتیم پارک و تو حسابی کیف کردی. ...

غذا که بهت می دم دو تا ظرف اضافه هم می ذارم تا تو هم به اصطلاح خودت غذا بخوری. از هر ده تا قاشق که از این ظرف به اون ظرف می ریزی یکیشو خودت می خوری و این وسط چند تا هم به مامان یا بابا می دی. اینجا هم در تقلا با مامانی که دوربینو بگیری. مکافاتی داریم تا یک عکس ازت بگیریم. تو آتلیه هم که ماجراهایی باهات داشتیم که نگو و نپرس. ...

اینجا 22 روزه هستی. (شب یلدا، خونه بابایی) یک ماهه و تو بغل بابایی   قربونت بشم که از بدو تولد چشمات بازه و به دوربین حساسی.       اینجا هم دیگه رسما مثل فرشته ها خوابیدی     نزدیک سه ماهته و هنوز نمی تونی تعادلت رو حفظ کنی.   قربون خواب راحت و نازت مامانی.   این دو تا عکس هم خونه بابا محمود (تعطیلات عید)     قربون اون نگاه عمیق و فیلسوفانت.   فدای قهقه از ته دلت.   اینجا هم تولد سانیا دختر خاله منه. البته بیشترش من تو ماشین بودم تا تو راحت بخوابی.     بابا قلدر...

هفته پیش رفتیم لب رودخونه. اونقدر ذوق کرده بودی که نگو و آبه آبه می‌کردی. با سنگها بازی می‌کردی و می‌خواستی بری داخل آب. خلاصه که کوهنورديت هم عالیه مامانی. از سر بالاییها هم مستقل میری بالا. (البته ما از پشت هواتو داریم). اینم از عکسای ذوق کردنت. یک سری کلمات جدید هم میگی ولی بعضیهاش آروم و با خجالت از دهن خوشگلت درمیاد و بعضی کلمات سخت رو هم مخفف می‌کنی که البته حق داری چون طولانی هستن. مثل شب بخیر(شب بیز) ، بیس (بیسکویت). وقتی هم بابا حوله برمیداری میگی حمو (یعنی حموم). عکست با بابا که همیشه باهاش ذوق می کنی.     ...

یک نوع ویفر هست که بابا می‌خره و یک بار هم به شما داده بود و تو هم خیلی خوشت اومده بود. جمعه دو هفته قبل هم چشمت دنبال اونا بود که بابا بهت نداد و گذاشت روی سبد توی آشپزخونه. برای صبحانه چند تا لقمه بيشتر نخوردی و رفتی تو آشپزخونه. چند لحظه گذشت و بی‌صدا بودی. وقتی اومديم دنبالت دیدیم رفتی روی کيسه برنج و ویفر رو برداشتی و بازش کردی و با لذت داری می‌خوری. اینم سندش.   یک سری از کاراتم البته کمی قدیمیه و مربوط به قبل از یک سالگیته ولی فراموش کرده بودم برات بگم. کنترلهای تلویزیون رو که برمیداری و کانال عوض می کنی، وقتی کانال برفکی میشه یا صدا خیلی بلند میشه فورا کنترلو به من یا بابا میدی و میخوای که درستش ...